کودکان گلهای زندگی هستند که اگر نور خورشید تربیت به آنها بتابد و اگر از جویبار آگاهی آب بنوشند و باز هم اگر مورد توجه ،لطف و نوازش کافی قرار گیرند عطرشان باغ زندگی را فرا می گیرد ، اگر چنین نباشد ، کویری را بوجود می آورند بی بروبار که نه باغ ، بلکه خارستان است و اولین سنگ بنای سازندگی شخصیت کودکان و در نهایت سازندگی اجتماع در همین سالهای اولیه گذاشته می شود و لذا هم از نظر کیفی و هم از حیث کمی این دوره از اهمیت خاصی برخوردار است .
بنا به سفارش نبی اکرم (ص) که می فرماید (العلم فی الصغر کالنقش فی الحجر) که دانش در کودکی مانند نقش بر سنگ است [۱]. و یا غزالی اشاره ای به این مطلب دارد که (هر کار که عظیم بود ، تخم آن اندر کودکی افکنده باشند [۲])
در این راستا فردریک فروبل آلمانی سیستمی از بازیهای آموزشی را برای کودکان ابداع کرد و برای نخستین بار کودکستانی را در سال ۱۸۳۷ در بلانکبرک آلمان بنا نهاد و در سال ۱۸۵۵ اولین کودکستان در آمریکا توسط کارل شورز تاسیس شد .
در نیم قرن اخیر ، آموزش و پرورش پیش دبستانی (کودکستان –مهدکودک )در کشور ما ضرورت پیدا کرد و از سال ۱۲۹۸ در تهران و بعضی از کشورهای دیگر مانند ایران کودکستانهایی تاسیس شد و می توان گفت اولین کودکستان ایران در سال ۱۳۰۳ در شهر تبریز در محله صفی بازار توسط جبار باغچه بان به نام باغچه اطفال تاسیس شد[۳] .
در سال ۱۳۰۷ در شیراز تاسیس شد و مخصوص کودکان مرفه بود و اولین امتیازی که از طرف وزارت معارف و اوقاف صنایع مستطرفه برای تاسیس کودکستان ها صادر شد و به نام خانم برسابه هوسپیان در تاریخ ۳۱/۴/۱۳۱۰ بود و این سال سرآغاز جدیدی درتاریخ آموزش های پیش دبستانی در ایران بود که مخصوص کودکان ۷-۴ سال بود که در سال ۱۳۳۵ طبق آئین نامه ای سن کودکان ۶-۳ سال قید شد و تا سال ۱۳۲۲ کودکستان در ایران وجود داشته است و تا سال ۱۳۷۱ تعداد آنها به ۴۱۱۴ باب رسید و در کشور بنین نیز دوره دو ساله پیش از دبستان که کودک از سن ۳ سالگی شروع می کند و تا سن ۵ سالگی ادامه می یابد در این دوره مطابق علاقه و استعدادش تحصیل می کند[۴].
منبع : دنلود مقاله آموزش در دوران کودکی
درباره این سایت